** حكمت(429)؛ اندوه سرمایه داران

بزرگترین حسرت ها در روز قیامت، حسرت خوردن مردی است كه مالی را به گناه گرد آورد و آن را شخصی به ارث برد كه در اطاعت خدای سبحان بخشش كرد و با آن وارد بهشت شد، و گرد آوردنده اولی وارد جهنم گردید.

** حكمت(430)؛ اندوه زراندوزی

همانا زیان كارترین مردم در معاملات و نومیدترین مردم در تلاش، آن كسی است كه تن در گردآوری مال خسته دارد، اما تقدیرها با خواست او هماهنگ نباشد. پس با حسرت، از دنیا رود و با بار گناه به آخرت روی آورد.

** حكمت(431)؛ اقسام روزی

روزی بر دو قسم است: آن كه تو را می خواهد ‌و آن كه تو او را می جویی. كسی كه دنیا را خواهد، مرگ نیز او را می طلبد تا از دنیا بیرونش كند و كسی كه آخرت را خواهد، دنیا او را می طلبد تا روزی او را به تمام پردازد.

** حكمت(432)؛ دوستان خدا

دوستان خدا كسانی هستند كه وقتی مردم به ظاهر آن نگریستند، آنان به باطن دنیا نظر كردند و هنگامی كه مردم به امروز دنیا مشغول بودند، آنان به كار آخرت پرداختند. پس آنچه را كه می ترسیدند سبب هلاكتشان شود، میراندند و از دنیای خود دور كردند و آنچه را كه می دانستند به زودی آنان را رها می نماید، ترك كردند. بهره مند شدن فراوان دیگران را از دنیا بی مقدار شمردند و به دست آوردنش را با از دست دادن آن، یكی دانستند.

با آنچه مردم دیگر دوست هستند، دشمن بوده و با آنچه مردم دیگر دشمن اند، دوست هستند. قرآن به آنان دانسته شده و خود، دانای آن هستند. كتاب خدا به ایشان برپاست و آنان به كتاب خدا برپایند. بیش از آنكه به آن امید بسته اند، نمی بینند و از چیزی جز آنچه باید بترسند، نمی ترسند.

فراهنگ ** 1003 **1319